........... ഒരിടവേളക്ക് ശേഷം ...........

"എഴുതൂ നിനക്കതിന്  കഴിയും "...അതെ അതെനിക്ക് കഴിയും .അതെന്റെ 

കഴിവാണല്ലോ ...എന്റെ പേനത്തുമ്പിൽ നിറയാൻ അക്ഷരങ്ങൾ കാത്തു

 നില്ക്കുകയാണ് .അതിനാൽ ""ഇപ്പൊ മൂഡില്ല ,എന്തെഴുതാൻ ,എന്റെ ഈ

 അവസ്ഥയിൽ  ...എന്നിലെ അക്ഷരങ്ങൾ  മരിച്ചു ,എന്നിലെ എഴുത്തുകാരി

 നിർജീവയാണ്"" ....അഹങ്കാരത്തിന്റെ ബഹിർ സ്ഫുരണങ്ങളായി  പലവട്ടം

 ഞാൻ മറുപടികൾ പറഞ്ഞു .......
                                                             
                   ഞാൻ എന്ത്? എനിക്കെന്തുണ്ട്?ഈ വ്യക്തിയുടെ മകൾ ...ഇന്നയാളുടെ 

ഭാര്യ ..ഇവർക്ക്  അമ്മ ...ഇന്നയാൾക്ക് കൂടപ്പിറപ്പ്.....ഇവ ർക്ക് മിത്രം ......പിന്നെ

 തീർന്നില്ല  ഇവർക്ക്  ശത്രു :)...അതല്ലേ ഞാൻ എനിക്കെൻറെതു എന്തുണ്ട് ?

എന്റെ പേര് പോലും ആരുടെയോ ഇഷ്ടങ്ങൾ ...ഒരുപാട് ചർച്ചകളിൽ

  ഉരുത്തിരിഞ്ഞ ഒന്നാവാം ..അല്ലെങ്കിൽ ഒറ്റ നിമിഷത്തിന്റെ തീരുമാനം ..

                                                                എന്നാൽ എന്റെ പേന തുമ്പിൽ പിറക്കുന്ന 

അക്ഷരങ്ങൾ  എനിക്ക് സ്വന്തം .എനിക്കടിയറവു പറയുന്ന അക്ഷരങ്ങൾ !!!!

പക്ഷെ തകർന്നു വീണ നീലാംബരിയുടെ ഇടയിൽ  പാറി നടക്കുന്ന കണ്ണാന്തളി

 പൂവിതളുകൾ  ആണ്  എന്റെ അക്ഷര ലോകം !!! ഈ തിരിച്ചറിവ് 

അക്ഷരങ്ങളെയും എന്റെതല്ലാതാക്കി  മാറ്റി .എവിടെയ്ക്കോ പറന്നകലുന്ന

 എന്റേതെന്നു ഞാൻ അഹങ്കരിച്ച അക്ഷരങ്ങൾക്കും  വിട ........